Başlamak yolun yarısıdır derler...Ancak ben daha başlamadan bırakanlardanım.Sırf düşünerek olayı kafamda bitirebilirim. Son zamanlarda bu tür olaylar daha da arttı. Yaşımdan mıdır nedir artık bilemiyorum. Neye başlamak istesem ya bitiremiyorum ya da başlayamıyorum. Hayır bi depresyon durumum yok. Belkide başarısız olurum kaygısını taşıyorum. Hayatın beni göt etmesinde korkuyorum. Tabi bu da başlı başına ayrı bir yazı konusu. Yaptığımız her başarısızlığı ya da başımıza gelen her kötü şeyden hayatı suçlamak... Hayatı oluşturan varlıklar eğer bizlersek suçlanması gereken bizlerizdir. Bu iş bu kadar nettir. Bu işi hallettikten sonra benim başlayamama sebeplerime geri dönebiliriz.

Bir kaç yıl öncesine kadar her şeyi denemek isteyen bir insanken neden bu kadar geriledim diye düşünüyorum. Karşıma çıkan insanlardan mıdır acaba? Bi ara insanların problemleriyle çok fazla ilgleniyordum ve çözüm bulma arayışı içindeydim. Ama onların benimkiler için aynı şeyi düşünmediğini fark ettim. Belki de o arada içimde bulunan yaşam enerjisini(?) insanlar emip bitirdiler beni!!(metafizik olaylarıyla hiç ilgilenmem,anlamam ve sevmem ama şu an o kadar kafama karışık ki bi cevap bulabilmek adına bu tarz anlatımlar bile mantıklı gelebilir bana)

Sonuç olarak "bir de ben yapayım şu işi" diyerek başladım bu blog işine. Bakalım neler oraya çıkaracağım. Yukarıda yazdıklarım bir tür uyarıda sayılabilir. Hani olurda alışkanlık yapabilir diye....:)

(Biterken çalan: Neil Young - Keep on Rockin in the Free World)